یکي از نامهاي قرآن کريم، حديث (جديد و تازه) است حضرت رضا عليه السلام در روايتي علت تازگي و جديد بودن قرآن را چنين بيان ميفرمايد: شخصي از امام صادق عليهالسلام پرسيد: علت چيست که قرآن در مواقع نشر و درس چيزي جز تازگي و شادابي نميافزايد؟
فرمود: زيرا خداوند قرآن را براي زماني خاص نازل نکرده و همين طور براي مردم زمان معيني نفرستاده است. قرآن در هر زماني جديد و تازه و براي هر قومي تا قيامت نوآوري و تازگي و شادابي دارد (1) .
مورخان ابن سکيت را يکي از راويان امام رضا عليهالسلام ثبت کرده اند. او که نامش يعقوب بن اسحاق معروف به ابن سکيت است از نوادر روزگار در رشته منطق و ادبيات عرب و از اساتيد و برجستگان و صاحب نظران منطق و قواعد صرف و نحو عربي ميباشد. و نظريهها و تحقيقات او هنوز هم زنده و در کرسيهاي تدريس مطرح است. وي علاوه بر اين مقام علمي والا، در ميدان اخلاص به امامت و ولايت علي بن ابيطالب عليهالسلام و امامان از نسل او بدانجا رسيد که در دفاع از اين اخلاص و ارادت جام شهادت سرکشيد.
اين عالم و استاد ادبيات که با قرآن انس فراگير داشته فصاحت و بلاغت و نظم آن، هميشه او را شگفت زده کرده بود. روزي به امام هادي عليهالسلام عرض کرد:
ما بال القرآن لايزداد علي النشر و الدرس الا غضاضه؟ فقال: ان الله لم يجعله لزمان دون زمان و لا لناس دون کل ناس فهو في کل زمان جديد و عند کل قوم غض الي يوم القيامه(2).
چرا هميشه بر قرآن در هنگام درس و تفسير و انتشار آن، چيزي جز تازگي و نوي، افزوده نميشود؟
امام هادي عليهالسلام در پاسخ به اين سؤال - عينا همان جواب امام رضا عليهالسلام را به ابن سکيت داده و - فرمود: براي اين که خداوند قرآن را براي زماني معين و مردم دوره خاصي قرار نداده است، بلکه قرآن در هر زماني نو و براي هر ملتي تا روز قيامت تازه و شاداب است.
برگرفته از مقاله عظمت قرآن از دیدگاه امام رضا(ع)
نظرات شما عزیزان: